Αμιγής Κινητική Αφασία

Γενικά

Με τον όρο “ΑΜΙΓΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΦΑΣΙΑ” εννοούμε τις αδυναμίες στην άρθρωση του προφορικού λόγου σε μηχανικό ουσιαστικά επίπεδο, δηλαδή την κανονική ροή των διάφορων συχνοτήτων στα πλαίσια της προφορικής εκπομπής μίας λέξης και κατ’ επέκταση φράσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ελέγχου του ρυθμού της εκπομπής του προφορικού λόγου και στη συνέχεια της ορθής άρθρωσής του εκ μέρους του ασθενή, επειδή δεν μπορεί να ελέγξει τα ανάλογα μυϊκά συστήματα.

Ουσιαστικά πρόκειται για την αναρθρία του Pierre Marie, ενώ η βλάβη εντοπίζεται στο ρολάνδιο πώμα.

Πρόκειται για σπάνια περίπτωση γιατί η βλάβη θα πρέπει να είναι εντοπισμένη και να μην εκτείνεται σε γειτονικές περιοχές, από τις οποίες θα διακόπτονται άλλες λειτουργικές δραστηριότητες.

Ουσιαστικά πρόκειται για μυϊκή δυστονία των οργάνων που συμμετέχουν στον προφορικό λόγο, από την οποία δημιουργείται μία δυσπραξία, χαρακτηριζόμενη από δύναμη και διάρκεια, όπως στις υπερτονίες.

Είναι δυνατόν να γίνει σύγχυση της αμιγούς κινητικής αφασίας με την στοματο- γλωσσοπροσωπική απραξία, όσον αφορά την κινητικότητα των μυών του στόματος, αλλά στην ουσία δεν πρόκειται ούτε για παρόμοια κατάσταση σε λειτουργικό επίπεδο, ούτε όσον αφορά τον εντοπισμό της βλάβης. Οι βασικές διαδικασίες του προφορικού λόγου, αλλά και γενικότερα του λόγου, δεν παρουσιάζουν κάποια διαταραχή, ενώ σχεδόν πάντα παρατηρείται δεξιά ημιπληγία, με συχνά έντονη πάρεση των μυών του προσώπου δεξιά.

Τοπογραφικός Εντοπισμός

Η βλάβη στην αφασία αυτή είναι πολύ συγκεκριμένη και εντοπίζεται στο κάτω και πρόσθιο μέρος της κατάληξης της ρολάνδιας αύλακας, ουσιαστικά στην κατάληξη των περιοχών (4) και (44).

Βλάβη στην περιοχή αυτή θα προκαλέσει διακοπή της μεταφοράς των ερεθισμάτων στην περιοχή της κινητικής κωδικοποίησης του λόγου (44) και στη συνέχεια στην περιοχή του Broca (45) για την κινητική αποκωδικοποίηση, όσον αφορά βέβαια τη λειτουργική οδό (44) προς (45), η οποία είναι και η βασικότερη.

Αυτό σημαίνει ότι στο δεξιόχειρα θα υπάρχει καθυστέρηση στη φωνητικής φύσεως άρθρωση, με την έννοια ότι ελαττώνεται η ταχύτητα μεταφοράς των ερεθισμάτων σε κινητικό επίπεδο. Δηλαδή το ερέθισμα δεν έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλευθεί πλήρως το ρυθμό της ροής, που προέρχεται από τη συμβολή της αντίστοιχης περιοχής στο μετωπιαίο λοβό, οπότε παρατηρείται αυτή η καθυστέρηση.

Στην περίπτωση αριστερόχειρα η κατάσταση είναι η ίδια, στις περιπτώσεις όπου παρά τη χρήση του αριστερού χεριού, η λειτουργική διαδικασία του λόγου εντοπίζεται τις περισσότερες φορές στο αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο, οπότε η γενικότερη λειτουργική δομή είναι η ίδια. Εάν πρόκειται όμως για πραγματικό αριστερόχειρα, όπου η λειτουργία του λόγου εντοπίζεται στο δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο, υπάρχουν και πάλι κάποιες δυσχέρειες, αλλά πολύ ηπιότερες.

Στην κλινική πρακτική ο εντοπισμός της βλάβης παρατηρείται μόνο στην περιοχή (44) και η πραγματική εικόνα σε λειτουργικό επίπεδο είναι αυτή που αναφέραμε. Σπανιότερα είναι δυνατόν η βλάβη να εκτείνεται και προς τις οπίσθιες καταληκτικές ρολάνδιες περιοχές, δηλαδή στην αρχή της ανιούσας βρεγματικής έλικας, όπου η αισθητική λειτουργία των οργάνων που προαναφέραμε.

Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει δυσχέρεια επανάληψης του προφορικού λόγου, αλλά για μικρό χρονικά διάστημα, και αυτό γιατί θα υπάρξει η συμβολή της υπόλοιπης περιοχής της ιδεϊκής αποκωδικοποίησης (πρόσθια περιοχή 40), όπως επίσης και η συμβολή της χωρικής συμβολικής λειτουργίας από τις κεντρικές βρεγματικές περιο- χές, (κεντρικές περιοχές 2, άνω περιοχές 40 και πρόσθιες κάτω περιοχές 7), οι οποίες σε συνδυασμό με τις αμιγώς χωρικές λειτουργίες των συμβόλων από το δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο, (αντίστοιχες περιοχές 40, 7, και 2) θα βοηθήσουν στην λειτουργική επανάκτηση της διαδικασίας της επανάληψης του προφορικού λόγου.

Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για τον ασθενή με αμιγή κινητική αφασία είναι το αν πρόκειται για εγγράμματο άτομο, οπότε οι δυσκολίες είναι περισσότερες, σε σχέση με κάποιο μη εγγράμματο άτομο. Αυτό γιατί ο μη εγγράμματος δεν έχει το ίδιο πλήθος υποχρεώσεων στην εκπομπή του προφορικού του λόγου. Δηλαδή πρόκειται ουσιαστικά για μία αφασική συνδρομή, η οποία εκδηλώνεται κυρίως σε “μηχανικό” επίπεδο της εκπομπής του προφορικού λόγου, χωρίς να επηρεάζονται πιο εξειδικευμένες ιδεοκινητικές ή ακόμα και ιδεϊκές λειτουργικές διαδικασίες.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η πάρεση, έντονη ή λιγότερο έντονη των μυών του προσώπου, στην αντίθετη πλευρά ως προς τον εντοπισμό της βλάβης σε ημισφαιριακό επίπεδο, δικαιολογείται από το γεγονός ότι στις κάτω αυτές πρόσθιες ρολάνδιες καταληκτικές περιοχές σε επίπεδο μετωπιαίου λοβού εντοπίζονται, από κάτω προς τα πάνω η μάσηση, ο λάρυγγας, ο ουρανίσκος, η σιαγόνα, η γλώσσα, το πρόσωπο, ο λαιμός, κλπ. Οπότε είναι φυσικό να επηρεάζονται οι μυϊκές διαδικασίες αυτών των οργάνων, σε σχέση πάντα με τον εντοπισμό, αλλά και την έκταση της βλάβης.

Λειτουργικός Εντοπισμός

Σε λειτουργικό επίπεδο, ο λόγος κωδικοποιημένος πλέον σε ιδεϊκό επίπεδο στην οπίσθια περιοχή της γωνιώδους έλικας (οπίσθια περιοχή 40) προχωρά προς τις πρόσθιες περιοχές, για να επιτευχθεί η μετατροπή των ιδεϊκών δεδομένων σε ιδεοκινητικά δε- δομένα, δηλαδή σε προφορά.

Η διέλευση του λόγου από τις κεντρικές και πρόσθιες περιοχές της γωνιώδους έλικας, (μέσες & πρόσθιες περιοχές 40 ) δέχεται και την επίδραση των χωρικών λειτουργικών δεδομένων από τις κεντρικές βρεγματικές περιοχές, δηλαδή σε συμβολικό επίπεδο από το αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο, κυρίως για τη γραφή, (άνω και κεντρική περιοχή της 40, πρόσθια και κάτω περιοχή της 7 και μέση περιοχή των 2,1,3) και αμιγώς σε χωρικό επίπεδο από τη συμβολή του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου, για την κατασκευή της γραφής και για την “κατασκευή” μέσω των ανάλογων μυϊκών συστημάτων του προφορικού λόγου, (από τις αντίστοιχες εγκεφαλικές περιοχές του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου 40,7,2,1,3 ).

Η συμβολή του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου επιτυγχάνεται μέσα από την ενεργοποίηση του μεσολόβιου και ιδιαίτερα της αντίστοιχης συνδετικής περιοχής των δύο βρεγματικών λοβών, αριστερού και δεξιού. Αυτό το ερέθισμα, το ήδη αποκωδικοποιημένο και στη συνέχεια κωδικοποιημένο σε ιδεϊκό επίπεδο, θα φθάσει λοιπόν στην περιοχή της ιδεοκινητικής αποκωδικοποίησης (οπίσθια & κεντρική περιοχή 44), όπου λόγω της βλάβης δεν θα υπάρξει η δυνατότητα της αποκωδικοποίησης του. Αυτό το μη αποκωδικοποιημένο  σε ιδεοκινητικό επίπεδο ερέθισμα θα προχωρήσει για κωδικοποίηση στην περιοχή του Broca (45), όπου αρχικά δεν θα υπάρξει  η δυνατότητα κωδικοποίησης.

Έτσι μη κωδικοποιημένο το ερέθισμα αυτό, θα συνεχίσει προς τις περιοχές οι οποίες ελέγχουν την τελική προφορά, περνώντας όμως και πάλι μέσα από τις περιοχές αποκωδικοποίησης (πρόσθιες και άνω περιοχές 44), οπότε θα υπάρξει μία δευτερεύουσα αποκωδικοποίηση. Αυτή θα επανέλθει και πάλι στην περιοχή του Broca, θα κωδικοποιηθεί και θα ξανασυνεχίσει προς τις περιοχές της ιδεοκινητικής λεκτικής προφοράς. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει μία χρονική καθυστέρηση στην όλη διαδικασία, πράγμα που θα εμφανισθεί σε τρεις ουσιαστικά φάσεις.

Η πρώτη είναι αυτή όπου παρατηρούμε δυσκολίες στην κατασκευαστική προφορά (μυϊκά) των αναλόγων μυϊκών συστημάτων για την προφορά των γραμμάτων, η δεύτερη είναι η χρονική καθυστέρηση στη σύνδεση της προφοράς των γραμμάτων στα πλαίσια της εκπομπής μίας λέξης, και η τρίτη είναι η δυσχέρεια και σχεδόν αδυναμία στην εκπομπή μίας πολυσύλλαβης λέξης.

Η πρώτη φάση, όπου υπάρχει καθυστέρηση στην θέση- τόνος- την οποία πρέπει να λάβουν τα ανάλογα μυϊκά συστήματα για την εκπομπή ενός γράμματος, εξηγείται από το ότι η αποκωδικοποίηση συντελείται μετά από την κωδικοποίηση, οπότε υπάρχει ανάγκη και δεύτερης κωδικοποίησης, πάντα σε ιδεοκινητικό επίπεδο, γεγονός που σημαίνει ότι στην ηχητική εκπομπή φτάνει αρχικά ένα ερέθισμα με λανθασμένο ή ανύπαρκτο κωδικοποιημένο σήμα, επιχειρείται μία ηχητική εκπομπή και αμέσως μετά φτάνει και ένα δεύτερο κωδικοποιημένο σήμα, το οποίο περιέχει τα στοιχεία του συγκεκριμένου προς εκπομπή γράμματος, οπότε θα υπάρξει μία λογική καθυστέρηση. Θα πρέπει όμως να δούμε και τη συμβολή του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου σε επίπεδο ρυθμού. Από τη στιγμή που το ιδεοκινητικό ερέθισμα σε συμβολικό επίπεδο από το αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο εμφανίζει αυτή τη χρονική καθυστέρηση, και από τη στιγμή που ο ρυθμός από το δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο είναι στα κανονικά του πλαίσια, θα παρατηρήσουμε ένα είδος επανάληψης του γράμματος ή ένα ηχητικό τράβηγμα του συγκεκριμένου για προφορά γράμματος.

Στη δεύτερη φάση και για τους ίδιους λόγους, η καθυστέρηση θα εμφανισθεί  μεταξύ των γραμμάτων, αλλά και μεταξύ των συλλαβών, όπως επίσης θα εμφανιστεί και η επανάληψη ή το ηχητικό τράβηγμα που αναφέραμε στην πρώτη περίπτωση. Βέβαια στη δεύτερη αυτή φάση μιλάμε για μικρές λέξεις, δηλαδή μονοσύλλαβες, δισύλλαβες και σπανίως τρισύλλαβες, ανάλογα πάντα με τη δομική τους εικόνα σε περιεχόμενο συμφώνων και φωνηέντων. Δηλαδή αν μία λέξη είναι με διαδοχικότητα συμφώνου – φωνήεντος, είναι δυνατόν να υπάρξει προφορά μέχρι και τρισύλλαβης λέξης. Αν όμως η δομή είναι διαφορετική, δηλαδή περιέχει σύμφωνο – σύμφωνο – φωνήεν ή και περισσότερα σύμφωνα, τότε πιθανόν και η δισύλλαβη λέξη να έχει κάποια προβλήματα στην εκπομπή της. Ο λόγος αυτής της δυσχέρειας είναι αυτός που προαναφέραμε στην πρώτη φάση, αλλά και αυτός που θα αναφέρουμε στην τρίτη φάση.

Στην τρίτη φάση, όπου έχουμε μία πολυσύλλαβη λέξη, ο χρόνος αντίδρασης στην δευτερεύουσα αποκωδικοποίηση και επανάληψη κωδικοποίησης, στην οποία αναφερθήκαμε προηγούμενα, ταυτίζεται ή είναι ο ίδιος για δύο ή περισσότερα γράμματα και κατ’ επέκταση συλλαβές, οπότε δημιουργείται μία σύγχυση η οποία δεν είναι δυνατόν να ξεπεραστεί λόγω των χρονικών καθυστερήσεων, ενώ από την άλλη πλευρά ο ρυθμός από το δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο είναι κανονικός, οπότε θα υπάρξει μία στάση, μία παύση, λόγω σύγχυσης και η οποία θα προκαλέσει και την αδυναμία συνέχισης εκπομπής της πολυσύλλαβης λέξης.

Λεκτική Δυνατότητα (Προφορικός Λόγος)

Η λεκτική δυνατότητα στην αμιγή κινητική αφασία είναι σχετικά καλή, με την έννοια ότι σε συμβολικό επίπεδο δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένα απολύτως πρόβλημα. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που θα χρειασθεί η ιδεοκινητική διαδικασία της εκπομπής και η οποία υστερεί, χωρίς να διακόπτεται πλήρως. Ο ασθενής με αμιγή κινητική αφασία μιλάει και αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι ο τρόπος ομιλίας του.

Ο ασθενής με αμιγή κινητική αφασία μιλάει και γίνεται κατανοητός από τους συνομιλητές του, εφόσον αυτοί έχουν την υπομονή να περιμένουν την αργή εκπομπή, όπως και τις διορθώσεις αυτής της εκπομπής εκ μέρους του ασθενή. Το λεξιλόγιο του ασθενή παραμένει το ίδιο που είχε, όπως και οι λέξεις που χρησιμοποιούσε.

Ο αυθόρμητος λόγος εμφανίζεται όλο και περισσότερο με την πάροδο του χρόνου και βέβαια είναι δυνατή η επανάληψή του, αν ζητηθεί από τον ασθενή, αλλά η επανάληψη πλέον θα έχει τα μειονεκτήματα του προφορικού λόγου, που ήδη αναφέραμε. Αντίθετα όταν εκπέμπεται εκ μέρους του ασθενή μέσα σε πλαίσια αυθόρμητα, τότε είναι σχεδόν φυσιολογική η εκπόμπή του, όπως ήταν πριν από την ασθένειά του.

Επιπλέον αν η βλάβη επεκτείνεται και προς τις οπίσθιες περιοχές από αυτήν της ιδεοκινητικής αποκωδικοποίησης (44) τότε στην αρχή της ασθένειας θα παρατηρηθεί ελαφρά δυσκολία στην επανάληψη του προφορικού λόγου, η οποία όμως θα εξαλειφθεί σχετικά πολύ σύντομα.

Αν η βλάβη εκτείνεται προς τα κάτω ως προς την περιοχή της ιδεοκινητικής αποκωδικοποίησης, ή προς τις οπίσθιες και κάτω περιοχές, οπότε περιλαμβάνεται και μέρος της πρόσθιας περιοχής της πρώτης κροταφικής έλικας, τότε θα παρατηρήσουμε κάποιες δυσκολίες του ασθενή στο να παρακολουθήσει μία συζήτηση, ιδιαίτερα δύο και πλέον ατόμων. Ο ασθενής σε αυτή την περίπτωση έχει την εικόνα ότι μπλοκάρει κατά την κατανόηση των εννοιών και δεν μπορεί να παρακολουθήσει, όχι να κατανοήσει, τη διαδοχικότητα των εννοιών μέσα σε μία συζήτηση.

Η ονομασία αντικειμένων, προσώπων, ακολουθούν ακριβώς την ίδια εικόνα με αυτήν του προφορικού λόγου, που ήδη περιγράψαμε.

Σε γενικές γραμμές δεν παρατηρείται ιδιαίτερος εκνευρισμός στον συγκεκριμένο ασθενή, ενώ χαρακτηρίζεται από προσπάθεια για να εκπέμψει κανονικά τον προφορικό του λόγο.

Κατανόηση Προφορικού Λόγου

Η κατανόηση του προφορικού λόγου εκ μέρους του ασθενή με αμιγή κινητική αφασία δεν παρουσιάζει κάποιες δυσχέρειες. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε όλες τις περιόδους της ασθένειάς του κατανοεί πλήρως τα λεγόμενα των συνομιλητών του.

Στις αρχές της ασθένειας του ο ασθενής κάποιες φορές δίνει την εντύπωση ότι δεν κατανοεί τον προφορικό λόγο, γεγονός που οφείλεται στην αντίδραση του ασθενή στο σοκ το υπέστη κατά τη στιγμή του επεισοδίου. Αυτές βέβαια οι φορές ελαττώνονται  σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα.

Επίσης και πάλι κατά την αρχική περίοδο της νόσου ο ασθενής έχει δυσκολίες στο να παρακολουθήσει συζήτηση δύο και πλέον ατόμων, όχι γιατί δεν  κατανοεί τα λεγόμενα τους, αλλά γιατί δεν μπορεί να παρακολουθήσει ταυτόχρονα πολλούς συζητητές.  Η αιτία αυτής της αδυναμίας ή δυσχέρειας είναι αφενός το σοκ που υπέστη κατά την έναρξη της νόσου και αφετέρου η προσπάθειά του να απαντήσει, έστω και εσωτερικά, και η οποία καθυστερώντας χρονικά δεν έχει τη δυνατότητα να συμβαδίσει με τους συνομιλητές. Και αυτή η δυσκολία παρέρχεται σχετικά σύντομα, αλλά αργότερα από την προηγούμενη.

Αν όμως η βλάβη εκτείνεται προς τις οπίσθιες περιοχές, ως προς την περιοχή της ιδεοκινητικής κωδικοποίησης (44), τότε θα παρατηρηθούν ελαφρές δυσχέρειες στην επανάληψη του προφορικού λόγου, όπου ο ασθενής, αδυνατώντας να απαντήσει, θα δίνει την εντύπωση, τουλάχιστον αρχικά, ότι δεν κατανοεί τη λέξη.

Αν η βλάβη εκτείνεται προς τις κάτω και οπίσθιες περιοχές, ως προς την περιοχή  της ιδεοκινητικής κωδικοποίησης (44), τότε θα παρατηρήσουμε ότι ο ασθενής δείχνει αρχικά σαν να μην ακούει, ή ακόμα σαν να μην έχει τη δυνατότητα προσοχής όσον αφορά τον προφορικό λόγο, δυσχέρεια η οποία θα παραμείνει για αρκετό χρονικό διάστημα, έστω και αν υπάρξει ελάττωση της έντασής της.

Βέβαια στην περίπτωση όπου η επέκταση της βλάβης είναι προς τις πρόσθιες περιοχές ως προς την περιοχή της ιδεοκινητικής κωδικοποίησης (44) τότε πλέον είναι δυνατόν να περιλαμβάνεται και η περιοχή του Broca, οπότε οι δυσκολίες είναι αυτές που περιγράφουμε ήδη στην περίπτωση της αφασίας Broca.

Από την άλλη πλευρά η ψυχική διάθεση του ασθενή στην αμιγή κινητική αφασία είναι καλή και παρατηρούμε προσπάθειες για να μπορέσει να αντιμετωπίσει ο ίδιος την όλη κατάστασή του.

Δυνατότητα Γραφής

Η δυνατότητα γραφής σε ιδεοκινητικό αλλά και σε ιδεϊκό επίπεδο δεν παρουσιάζει κάποιες δυσχέρειες. Παρ’ όλα αυτά πιθανή εξασθένηση του μυϊκού τόνου του δεξιού χεριού, είναι δυνατόν να επιδράσει στην κινητικότητα της γραφής. Από την άλλη πλευρά και αποκλειστικά και μόνο σε ιδεοκινητικό επίπεδο, θα παρατηρήσουμε ότι η γραφή ακολουθεί το ρυθμό του προφορικού λόγου, τουλάχιστον στις αρχές της ασθένειας, δηλαδή υπάρχει μία αργή γραφή, σαν να σκέφτεται ο ασθενής πως θα γράψει αυτό το οποίο θέλει, και μάλιστα σε επίπεδο γράμματος. Δηλαδή δείνει την εικόνα ατόμου που σκέφτεται πως θα γράψει ένα γράμμα, γεγονός που μπορεί να τον παρασύρει και να μην τηρήσει μία γραμμή στη γραφή, όπως επίσης είναι δυνατόν να γράφει μία λέξη μισή, εννοώντας ότι την έγραψε ολόκληρη. Όταν βέβαια του ζητηθεί τη συμπληρώνει.

Βέβαια σημαντικό ρόλο παίζει και το μέγεθος της λέξης, όπως επίσης και η δομική συνέχεια των συμφώνων και φωνηέντων μέσα στη λέξη.

Η ιδεϊκή γραφή, η οποία προέρχεται από τις ιδεϊκές περιοχές (39-40) και φθάνει στη δεύτερη μετωπιαία έλικα μέσα από τις μέσες περιοχές του βρεγματικού λοβού (2-1-3) και συνεχίζει και πάλι από τις μέσες περιοχές της ανιούσας μετωπιαίας έλικας (6-8), δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσχέρειες, και είναι δυνατή η ορθή γραφή των λέξεων ιδεϊκά, από την δεύτερη μετωπιαία έλικα σε ιδεοκινητικό επίπεδο.

Η πληκτρολόγηση και η εμφάνιση των γραμμάτων σε μία οθόνη υπολογιστή, έχει κάποιες δυσκολίες με την έννοια της ταχύτητας που θα πρέπει να γράφει και να κοιτάζει τα γραφόμενά του ο ασθενής. Δηλαδή προσπαθεί να βρει το ανάλογο γράμμα να δει αν είναι σωστά γραμμένο και συνεχίζει πάλι για το επόμενο γράμμα, οπότε αυτή η καθυστέρηση επιβαρύνει την προσπάθεια του. Παρ’ όλα αυτά όμως η ψυχική διάθεση του ασθενή μπορεί να τον κάνει να προσπαθήσει πολύ περισσότερο.

Κατανόηση Γραπτού Λόγου

Η κατανόηση της έννοιας ή των εννοιών  που περιέχονται σε ένα γραπτό κείμενο, δεν παρουσιάζει δυσχέρειες για τον ασθενή με αμιγή κινητική αφασία. Αυτό γιατί οι περιοχές της ιδεϊκής κωδικοποίησης – αποκωδικοποίησης (39-40) δεν έχουν κάποια βλάβη.

Στην κλινική πραγματικότητα παρατηρούμε διάφορες φάσεις στην κατανόηση του γραπτού λόγου, οι οποίες είναι δυνατόν να σχετίζονται και με τη γενικότερη ψυχική διάθεση του ασθενή, όπως και με την κοινωνική και εργασιακή του κατάσταση. Κατά την πρώτη περίοδο της νόσου, ο ασθενής θα εμφανίζει κάποιες παροδικές δυσχέρειες οι οποίες όμως θα ελαττώνονται σταδιακά. Πέραν τούτου δεν υπάρχουν άλλες δυσκολίες.

Φυσική Κατάσταση  (Ημιπληγία)

Ο ασθενής με αμιγή κινητική αφασία, έχει κανονική φυσική κατάσταση, εκτός από κάποιες δυσχέρειες στις κινήσεις των μυών του προσώπου της δεξιά πλευράς.

Η κινητικότητα των άκρων του είναι σε ικανοποιητική έως καλή κατάσταση και γενικά δεν εμφανίζει κάποια απραξικά φαινόμενα.