Σύνδρομο προ-Ρολανδίων Περιοχών

Όπως σε όλα τα μεγάλα εγκεφαλικά σύνδρομα, αλλά και γενικότερα στις εγκεφαλικές βλάβες, η φύση της παθολογίας που προκαλεί τη βλάβη παίζει σημαντικότατο ρόλο.

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στο σύνδρομο των προ-Ρολάνδιων περιοχών.

Οι προ-Ρολάνδιες περιοχές έγιναν γνωστές από τις μελέτες των Penfield και Foerster, οι οποίοι χρησιμοποίησαν προεγχειρητικά ηλεκτρικό ερεθισμό στις συγκεκριμένες περιοχές. Από τις μελέτες αυτές γνωρίζουμε ότι υπάρχει μία κινητικά αντίπλευρη αντιπροσώπευση σε Ρολάνδιο επίπεδο.

Αυτή η κινητική ενέργεια παρουσιάζεται από το παράκεντρο λοβίο μέχρι την αύλακα του Sylvious, όπου διαδοχικά εμφανίζονται το πόδι, η κνήμη, το γόνατο, το ισχύον, ο κορμός και στη συνέχεια οι κινήσεις του άνω άκρου από τον ώμο μέχρι και τις μεμονωμένες κινήσεις των δακτύλων.

Στη συνέχεια εμφανίζονται οι κινήσεις των οφθαλμικών μυών, του προσώπου των χειλιών, η κινητική αντιπροσώπευση της παρειάς, της γλώσσας και του λάρυγγα αμφίπλευρα.

Επιπλέον και σύμφωνα με τον Penfield, υπάρχει η δυνατότητα εμφάνισης μη ολοκληρωμένων κινήσεων της μάσησης, της έκκρισης σιέλου, της φώνησης, όπως και το σταμάτημα της αναπνοής, σε περίπτωση ερεθισμού της κατώτερης μοίρας της κινητικής περιοχής.

Δίπλα σε αυτή την πρωτογενή κινητική περιοχή ο Penfield κατόρθωσε να εντοπίσει μία ακόμα κινητική περιοχή, αυτή της οπισθοκεντρικής έλικας, ερεθισμός της οποίας προκαλεί κινητικής φύσεως φαινόμενα, έστω και αν έχει προηγηθεί λοβεκτομή της οπισθοκεντρικής έλικας.

Υπάρχει επίσης η συμπληρωματική κινητική περιοχή, η οποία εντοπίζεται στην έσω επιφάνεια του ημισφαιρίου ακριβώς μπροστά από την κινητική αντιπροσώπευση του αντίπλευρου κάτω μέλους. Ερεθισμός αυτής της περιοχής προκαλεί σειρά κινητικών φαινομένων, τροποποιεί το αυτόνομο σύστημα, όπως επίσης προκαλεί αισθητικά φαινόμενα και λεκτικές δυσχέρειες.

Τα κινητικά φαινόμενα είναι σύνθετες συνεργικές κινήσεις, με μεγάλη ποικιλία, όπως η ανύψωση του αντίπλευρου βραχίονα με ταυτόχρονη περιστροφή της κεφαλής και των οφθαλμών, για να παρατηρηθεί έτσι η ανύψωση του βραχίονα.

Παρατηρούνται επίσης ρυθμικές κινήσεις των αντίπλευρων άκρων και λεκτική εκπομπή με την εικόνα διακοπτόμενου ή επαναλαμβανόμενου ήχου.

Στο αυτόνομο σύστημα παρατηρείται επιτάχυνση των καρδιακών παλμών και μυδρίαση.

Τα αισθητικά φαινόμενα δεν διευκρινίζονται πλήρως, ενώ οι λεκτικές δυσχέρειες εμφανίζονται με την εικόνα των αφασικών συμπτωμάτων, εφόσον η βλάβη εντοπίζεται στο κυρίαρχο για το λόγο ημισφαίριο.

Τα κλινικά συμπτώματα, που προέρχονται από αυτή την εξειδικευμένη προ-Ρολάνδια ή προκεντρική περιοχή, είναι οι επιληπτικές κρίσεις τύπου Jackson και οι παρέσεις, οι οποίες είναι δυνατόν να χωριστούν σε φλοιώδεις συνδυαζόμενες και με αμφίπλευρες.

Βέβαια οι επιληψίες είναι γενικευμένες και δεν μπορούμε να πούμε ότι η προκεντρική περιοχή είναι η πλέον υπεύθυνη για την εμφάνιση των επιληψιών.

Αντίθετα η επιληψία Jackson προκαλείται από βλάβες της οπισθοκεντρικής περιο- χής, ενώ αν η βλάβη εντοπίζεται στη συμπληρωματική κινητική περιοχή, η επιληπτική κρίση εμφανίζεται με διαφορετική εικόνα, είτε κινητική, είτε αισθητική, είτε ψυχική.

Βλάβη στην οπισθοκεντρική περιοχή προκαλεί παραλυτικά φαινόμενα.

Οι φλοιώδεις παρέσεις παρουσιάζονται με τη μορφή ημιπληγίας, γεγονός που υπο- δηλώνει την ύπαρξη αφασίας και επιληπτικών κρίσεων του τύπου Jackson.

Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση μονοπληγίας, εφόσον η βλάβη εντοπίζεται στην ανιούσα μετωπιαία έλικα, κυρίως δεν αφορά μονοπληγία του άνω άκρου.

Οι περιπτώσεις αμφίπλευρων παρέσεων είναι πολύ συχνές, και εμφανίζονται είτε με την εικόνα της τετραπληγίας, είτε με την εικόνα τριπληγίας, είτε ακόμα και ημιπληγίας, εφόσον η βλάβη εντοπίζεται στο παράκεντρο λοβίο.

Τέλος είναι δυνατόν να υπάρχει εγκεφαλική προσωπική διπληγία.