Δυσλεξία και γραπτή έκφραση

Θεωρητικά θα λέγαμε ότι στη δυσλεξία δεν έχουμε κάποιες ουσιαστικές διαταραχές σε επίπεδο γραπτής έκφρασης.

Πλην όμως η γραφή δεν αποτελείται μόνο από κινητικής φύσεως διαδικασίες, αλλά μέσα σε αυτή εμπλέκονται και ιδεϊκές διαδικασίες, οι οποίες είναι πολύ πιο πολύπλοκες, από αυτές που εμπλέκονται στον προφορικό λόγο, επειδή εκτός των εννοιολογικών δεδομένων συμβάλλουν και χωρικά δεδομένα. Έτσι λοιπόν από τα συμπτώματα της δυσλεξίας, τα οποία αρχικά εντοπίστηκαν στις δυσκολίες της ανάγνωσης, η οποία όμως ανάγνωση με την πάροδο των ετών βελτιώνεται, η γραφή παραμένει με τις δυσχέρειές της, όχι αυτή καθ’ αυτή τη διαδικασία της γραφής, αλλά η απόδοση συγκεκριμένων εννοιών και ιδιαίτερα βέβαια συγκεκριμένων μεμαθημένων εννοιών. Είναι λοιπόν σαφές ότι η γραφή παρουσιάζει κάποιες σημαντικές δυσχέρειες για το δυσλεξικό παιδί, αλλά αυτό που θα πρέπει κανείς να προσέξει και να ερευνήσει είναι κατά πόσο αυτές οι δυσχέρειες οφείλονται στη γραφή, ή κατά πόσο αυτές οι δυσχέρειες στη γραφή είναι αποτέλεσμα κάποιων άλλων διαταραχών ή δυσχερειών.

Και αυτό ακριβώς συμβαίνει. Δηλαδή οι δυσχέρειες στη δυσλεξία είναι και παρατηρούνται στη μάθηση. Από εκεί και πέρα όλες οι δυσχέρειες τις οποίες είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε, είτε σε επίπεδο προφορικού λόγου, είτε σε επίπεδο γραπτού λόγου, είναι αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας ή των δυσχερειών στη μάθηση.